Het is een lange tijd stil geweest vanuit Expeditie Wenspapa’s. Niet omdat we niks wilden plaatsen of omdat onze expeditie stil stond… Integendeel zelfs. In het voorjaar van 2024 zijn we in contact gekomen met een vrouw die meer wilde weten over onze kinderwens. Een bijzonder en spannend traject van kennismaken, gezellige uitjes en veel gesprekken over de kinderwens en draagmoederschap volgde. We hadden intensief contact en het gevoel bij alle partijen groeide. Met elkaar begonnen we stiekem al te denken aan een toekomst met een mini-mensje en hoe dat dan voor iedereen zou zijn.
Met heel ons hart hadden we gehoopt jullie nu te kunnen vertellen dat alle puzzelstukjes bij elkaar kwamen om onze kinderwens op deze bijzondere manier te vervullen, maar helaas is het door privéomstandigheden bij de draagouders anders gelopen en is het traject gestopt.
De eerste ontmoeting en vele koffiedates
In april ontvingen we een oprechte, liefdevolle en weloverwogen mail. Na kort mail- en appcontact spraken we met haar en haar man af. Daar stonden we dan, met onze appeltaart voor de deur van mensen die we helemaal niet kenden. Onwijs spannend! Na wat ‘Ach, wat is het lekker weer he?’-gesprekjes was het ijs snel gebroken en hadden we een mooie avond. In grove lijnen hebben we de ideeën en verwachtingen over draagmoederschap besproken om zeker te weten of we op dezelfde lijn zaten. Het gevoel dat er direct een klik was, hadden we allemaal dus op dezelfde avond werd er nog een nieuwe afspraak gepland. Van koffiedates tot etentjes, van verjaardagen tot festivals… We hebben elkaar op een gezellige en bourgondische manier leren kennen waarbij we steeds weer een ander stukje van het traject bespraken.
Het traject is helaas gestopt
Het is bijzonder om te ervaren wat het hele traject met je doet. In het begin is het aftasten en overdenk je elke zin die je appt of ontvangt. Het voelt onwennig en kwetsbaar. Je wilt de beste versie van jezelf zijn, maar ook gewoon jezelf blijven. Gelukkig groeide het snel van onbekenden naar vrienden en durfden we bij elkaar op de bank te hangen zoals we dat ook thuis zouden doen. Ondanks dat het voor iedereen goed voelde, is het traject door omstandigheden gestopt. We hoeven niet uit te leggen hoe ontzettend verdrietig en jammer dit is… Het doet veel met ons, maar we beseffen ook hoe bijzonder de afgelopen periode is geweest.
Helaas is in deze expeditie niets zeker en blijft het traject kwetsbaar en onvoorspelbaar. We vergeten zeker niet wat we hebben opgebouwd en zetten Expeditie Wenspapa’s voort. In 2025 gaat onze zoektocht dus verder, en hopen we dat alle wensen en dromen uit mogen komen!
Liefs,
Rutger en Sander